Voscheheugte krijgt nieuw team

Eethuis en natuurkampeerterrein Voscheheugte in Mantinge (Dr.) gaat een volgende fase in. De huidige uitbaters, Ruben en Chantal Krop, gaan zich volledig focussen op een restaurant met buitenkeuken in Dieverbrug, de Sluiswachter. Gepassioneerd horecaondernemer Bas de Vries gaat, samen met het team van Tralaluna, vanaf 1 oktober werken aan de verdere ontwikkeling van de Voscheheugte.

Met 6 natuurhutten, 30 staplaatsen en een trekkersveld biedt het charmante Voscheheugte jaarrond onderdak aan toeristen die zich willen laven aan de Drentse natuur en ander fraais in de omgeving. Ook buurtbewoners en culinaire liefhebbers waarderen het sfeervolle Voscheheugte. De idyllische plek aan het Mantingerzand kent inmiddels een groot aantal trouwe fans.

Goed voor vele geluksmomenten

Bas de Vries (Naarden, 1984) heeft zijn sporen in de horeca ruimschoots verdiend. Hiervoor werkte hij onder andere als bedrijfsleider bij Villa Ruisch en de Marathonweg in Amsterdam. Daarna leidde hij de productie bij de saladeketen Sla en was hij keukenmanager van Kitchen Republic, en begeleidde hij de daarbij aangesloten food start-ups. Laatstelijk was hij verantwoordelijk voor de productie en innovatie bij maaltijdproducent Vegan Masters.

Over zijn overstap naar de Voscheheugte: ‘Het is voor mij en mijn gezin altijd al een droom geweest om neer te strijken in de prachtige natuur van Drenthe. En ik kom al jaren op de Voscheheugte. Met deze kans kan ik zowel die droom voor mijn priveleven als mijn professionele ambitie samenbrengen. Ik hou van het samenspel van goed maar toegankelijk eten, gecombineerd met uitstekende service en warm gastheerschap. Op de Voscheheugte kun je gasten echt geluksmomenten bezorgen. Zo is het uitzicht op de ondergaande zon spectaculair. Het is dan ook de bedoeling dat we spoedig nog twee extra natuurhutten op het terrein gaan plaatsen – uiteraard allemaal met eigen vuurplaats – zonder dat die het uitzicht van de bestaande natuurhutten in de weg zitten. Opdat we met nog meer mensen de schoonheid van de Drentse natuur kunnen delen.’